Μπορεί να μας άρεσε τόσο λόγω επαγγέλματος. Αλλά δεν το νομίζουμε. Το αφιέρωμα του τελευταίου τεύχους του περιοδικού «Νέο επίπεδο» στην τυπογραφία είναι τόσο μερακλίδικο, που μπορεί να αφορά τον καθένα, που νοιάζεται για την εικόνα του λόγου και το λόγο της εικόνας.
«Όχι», προλαβαίνει στον πρόλογο του ο εκδότης Γιάννης Στεφανάκις, «δεν είμαστε όλοι εμείς που γράφουμε σ’ αυτό το τεύχος άνθρωποι του παρελθόντος, είμαστε άνθρωποι σημερινοί, που ζούμε σε μοντέρνα διαμερίσματα, που έχουμε τηλεοράσεις και τα παιδιά μας παίζουν με computers. Μια αγάπη όμως γι’ αυτή την τέχνη “που διαιώνισε όλες τις τέχνες”, για την τέχνη που χάνεται ή που “εξελίσσεται”, μας οδήγησε σ’ αυτό το τεύχος».
Τι περιέχει: χρονολογική εξέλιξη της τυπογραφίας και του βιβλίου, σύντομη ανασκόπηση της χαρακτικής, αναφορά στις γραφικές τέχνες και το ελληνικό γραμματόσημο κ.ά. Το «Νέο επίπεδο» έχει 160 σελίδες και κοστίζει 1.000 δραχμές.
«Ελευθεροτυπία», 28-09-1993
