Μια αφηρημένη οικολογία
Οι τρεις βασικές ενότητες έργων που εκτίθενται τώρα στην Γκαλερί (3) δείχνουν καθαρά την εξέλιξη και παρουσιάζουν την σταδιακή πορεία προς την εικαστική ωρίμανση του Γιάννη Στεφανάκι. Πρόκειται για μια σειρά μικροδιάστατων ανάγλυφων κομματιών του 1987, τοποθετημένων σε ξύλινες –χαραγμένες με την άγρια γραφή του καλλιτέχνη– κορνίζες που δημιουργούν την αίσθηση ρηχών κουτιών. Φτωχά υλικά, όπως πέτρες, ξύλα, ασβέστης και χώματα χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν υφή και ματιέρα και να υποδηλώσουν συχνά παραστατικές εικόνες απολιθωμένων...
read moreΜε αφορμή μια έκθεση
Ο Γιάννης Στεφανάκις σχολιάζει την κατάσταση της σύγχρονης τέχνης όπως εκείνος τη βιώνει στο τέλος του αιώνα μας, στη διαδικασία του είναι – δεν είναι, φαίνεται – δε φαίνεται. Οι δικές του αξίες και η παιδεία του καθιστούν αδιασάλευτη την πίστη στη ζωγραφική, από την άλλη η εμπειρία και κυρίως το βίωμα τον προτρέπουν να αναζητά και να προσθέτει τη δική του προσωπική σχέση με το μεγάλο “κόσμο”. Υλικά και στοιχεία ετερόκλητα, σχήματα και ανοίγματα που συνδέουν το μέσα και το έξω, πλαστικές λύσεις που απαντούν σε...
read moreΚρυψώνες…
«Κανείς δε με βλέπει, ν’ αλλάζω Αλλά ποιος με βλέπει; Είμαι, η κρυψώνα μου…» Ζ. Bousquet Η διαρκής κίνηση, μέσα από τις αντιθέσεις, η διαλεκτική του «μέσα» και του «έξω», είναι στο μυθικό «κουτί της Πανδώρας» τόσο έντονη, όσο και σ’ όλη την αρχαία ελληνική μυθολογία. Το «κουτί της Πανδώρας», ήταν ένα πιθάρι εφτασφράγιστο, που έκλεινε μέσα του μια παγίδα… Θυμωμένος και ανήσυχος ο Δίας, μια και ο Προμηθέας έκλεψε την Φωτιά (τη Γνώση…) από τους Θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους, θέλοντας να τιμωρήσει, όχι μόνον...
read moreΗ κατάσταση της ζωγραφικής μέσα από «Το παράθυρο της εικόνας» του Γιάννη Στεφανάκι
H ιστορία της τέχνης έχει πια κάνει θεμιτή την αναγνώριση της ζωγραφικής σε πολλές και πολλαπλές καταστάσεις γραφής, καταγραφής, μεταγραφής, ακόμη και παραγραφής κάποιου από τα διάφορα και πολυάριθμα πρότυπα, που αντιπροσωπεύουν τη μακραίωνη ιστορία της εικαστικής έκφρασης. Η αποδέσμευση του καλλιτέχνη από την αποκλειστική του σχέση με το τελάρο κοντεύει να κλείσει τώρα έναν αιώνα. Το τελάρο, η επίστρωσή του με χρώμα και φόρμα, η χρησιμοποίηση των παραδοσιακών ζωγραφικών υλικών για τη δημιουργία ενός πλασματικού ανοίγματος στο φυσικό χώρο,...
read moreΜια ζωγραφική «Για το Μάτι»
Τα τελευταία οκτώ περίπου χρόνια, ο Γιάννης Στεφανάκις μ’ εμμονή και αφοσίωση δουλεύει κι επεξεργάζεται μια πανάρχαιη διαδικασία γραφής: σμικρύνοντας την εικαστική επιφάνεια, αναδεικνύει τον πλούτο των υλικών και αφηγηματικών στοιχείων που συνθέτουν το πανάρχαιο παραμύθι της ζωγραφικής. Το 1993 παρουσιάζει μια σειρά από έργα (τα οποία δούλευε ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80), η οποία αποτελείται από τετράγωνα μονόχρωμα τελάρα, όπου στο κέντρο τους άνοιγε ένα μικρότερο τετράγωνο, σαν παράθυρο. Μέσα σε αυτόν τον τρισδιάστατο και...
read moreΙδιοτυπίες της αφαιρετικής διαδικασίας στο έργο του Γιάννη Στεφανάκι
Η ζωγραφική γλώσσα του Γιάννη Στεφανάκι όπως επίσης και η ίδια η εικαστικότητα των έργων του καθορίζονται από μια σειρά ιδιότυπων αισθητικών εξισώσεων (εξισορροπήσεων) ανάμεσα σε ζεύγη σταθερών που δεν παύουν να εμπεριέχουν, στον κάθε πόλο τους, αντιθέσεις, που, σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε πως εξισορροπούνται (εξισώνονται) μ’ έναν αμοιβαίο τρόπο. 1. Μεικτός – θολός χαρακτήρας της ύλης-χρώματος ↔ διαύγεια στη συνθετική διαδικασία. Το χρώμα ταυτίζεται στα έργα του Γιάννη Στεφανάκι με την πρωτογενή «εικαστική» ύλη....
read more«Ο στόχος»
Στα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας είχε δημιουργηθεί, στις σελίδες του περιοδικού «Η συνέχεια», συζήτηση για το νόημα της σεφερικής φράσης: «φτάσαμε τέλος στα χρόνια που εφευρέθηκε η κατάργηση της τυπογραφίας». Μεταξύ των ερμηνευτικών απόψεων, υπήρξε και μια που υπαινίχθηκε τη διαφαινόμενη υποχώρηση της παραδοσιακής τυπογραφίας μπροστά στις νέες εξελίξεις στοιχειοθεσίας και εκτύπωση των βιβλίων. Η καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος γραφής συνέπεσε χρονικώς με την εξάπλωση της φωτοσύνθεσης, η οποία είχε με το μέρος της ισχυρούς λόγους...
read moreΠοίηση και Χρώμα
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ «Η φοβερή πατρίδα μου» με τρεις ξυλογραφίες του ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΕΦΑΝΑΚΙ Εκδόσεις «ΝΕΟ ΕΠΙΠΕΔΟ» Ακόμη και σ’ εποχές άθλιες και άνυδρες, όπως η δική μας, το λουλούδι της ομορφιάς πάντα θα βρίσκει έδαφος ν’ ανθίζει. Η ελπιδοφόρα τούτη σκέψη πέρασε από το νου μου καθώς έβλεπα και διάβαζα το αγλαές βιβλίο «Η φοβερή πατρίδα μου», το οποίο περιέχει ένα ποίημα του διακεκριμένου ποιητή Γιώργου Μαρκόπουλου και τρεις έγχρωμες ξυλογραφίες του επίσης διακεκριμένου χαράκτη, αλλά και εκδότη του περιοδικού «Νέο Επίπεδο» Γιάννη...
read more«Λίθινη εποχή»
Το βιβλίο «Λίθινη εποχή» με λιθογραφίες του Γιάννη Στεφανάκι και ανέκδοτα κείμενα των Νάνου Βαλαωρίτη, Εκτορα Κακναβάτου, Πάνου Κυπαρίσση, Ματθαίου Μουντέ, Παντελή Μπουκάλα και αποσπάσματα από το «ΟΡΟΠΕΔΙΟ» του Μιχάλη Κατσαρού, αποτελείται από ποιήματα και πεζά κείμενα των παραπάνω λογοτεχνών, που με την εξαίρετη γραφή τους διεισδύουν στο εικαστικό έργο του ζωγράφου, ανασύροντας μέσα από τα έργα του έννοιες και συναισθήματα, εκφράζοντας με το λόγο τους όλο τον ψυχισμό και τη δυναμική τους. Σ’ αυτό το βιβλίο γίνεται μια σύζευξη ποιητικού...
read moreΣυλλεκτική έκδοση με νόημα – Ο Επιτάφιος Θρήνος
Συλλεκτική έκδοση με νόημα O «Επιτάφιος Θρήνος» με ξυλογραφίες του τυπογράφου-εικαστικού Γιάννη Στεφανάκι Tου Kλήμη Mαστορίδη O Eπιτάφιος Θρήνος – Ξυλογραφίες: Γ. Στεφανάκις – Πρόλογος: Γ. Kοροπούλης – Nέο Eπίπεδο – Eκδ. Xειροκίνητο O Γιάννης Στεφανάκις στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο τυπογραφίας στη Θεσσαλονίκη έθεσε εαυτόν σε μια «ομάδα ωραίων τρελών που ονειρεύονται έναν κόσμο διαφορετικό». Όσον αφορά την τυπογραφία, αυτός ο κόσμος δεν μας είναι άγνωστος. «Τα παλιά τυπογραφεία είναι σαν τις ταβέρνες με σπιτικό φαγητό,...
read more